محمود پایه قدر؛ سید ابراهیم هاشمی؛ زرین اسحاقی؛ هادی کارگر
چکیده
واکنش کمپلکس شدن لیگاند باز شیف N-N'- بیس(5-برومو-2-هیدروکسیبنزیلیدن)- 2،2- دیمتیلپروپان-1، 3- دیآمین، با یونهای فلزی Ag+، Cd2+، Co2+، Cu2+، Hg2+، Ni2+ و Zn2+ در حلالهای استونیتریل، دیمتیل فرمامید، اتانول و متانول در دماهای 5، 10، 15 و 25 درجه سانتیگراد، به روش هدایتسنجی بررسی شده است. ثابتهای پایداری کمپلکسهای ML و M2L حاصل، از برازش ...
بیشتر
واکنش کمپلکس شدن لیگاند باز شیف N-N'- بیس(5-برومو-2-هیدروکسیبنزیلیدن)- 2،2- دیمتیلپروپان-1، 3- دیآمین، با یونهای فلزی Ag+، Cd2+، Co2+، Cu2+، Hg2+، Ni2+ و Zn2+ در حلالهای استونیتریل، دیمتیل فرمامید، اتانول و متانول در دماهای 5، 10، 15 و 25 درجه سانتیگراد، به روش هدایتسنجی بررسی شده است. ثابتهای پایداری کمپلکسهای ML و M2L حاصل، از برازش رایانهای دادههای هدایت مولار برحسب نسبت مولی لیگاند به یون فلزی، در دماهای مختلف برآورد شد. گزینشپذیری لیگاند باز شیف برای کاتیونها به ماهیت حلال بستگی دارد. در 25 درجه سانتیگراد و در حلال استونیتریل، ترتیب پایداری کمپلکسهای حاصل با یونهای فلزی به تریب Hg2+> Ag+> Cd2+> Cu2+> Co2+> Zn2+> Ni2+ است. نتایج نشان داد که پایداری کمپلکسهای حاصل با توانایی حلالپوشی حلال، کاهش مییابد. مقادیر پارامترهای ترمودینامیکی (∆H⁰، ∆S⁰ و ∆G⁰) برای واکنشهای کمپلکس شدن از وابستگی ثابتهای پایداری (به دما، با استفاده از نمودارهای وانت هوف، برآورد شد. نتایج نشان داد که در بیشتر حالتها، کمپلکسها از نظر آنتالپی و آنتروپی پایدار میشوند.
